Siewie.tv - BABKI ZE ZDUŃSKIEJ WOLI NA PLUS. MAŁGORZATA WOŹNIAK: - Ludzie, którzy mnie znają mogą powiedzieć: Małgosia to świetna organizatorka, kochająca pracę z dziećmi i młodzieżą.

BABKI ZE ZDUŃSKIEJ WOLI NA PLUS. MAŁGORZATA WOŹNIAK: - Ludzie, którzy mnie znają mogą powiedzieć: Małgosia to świetna organizatorka, kochająca pracę z dziećmi i młodzieżą.

Piątek, 14 maja 2021 09:29

Jak ten czas leci... To już dziesiąta, niemal jubileuszowa, odsłona naszego cyklu "BABKI ZE ZDUŃSKIEJ WOLI NA PLUS". Tym razem bohaterką jest Małgorzata Wożniak, kierująca zduńskowolską filią Biblioteki Pedagogicznej w Zduńskiej Woli. Od 42 lat szczęśliwa żona utytułowanego w kraju i świecie plastyka, ceramika i karykaturzysty Zbigniewa Woźniaka. Zdobywcy wielu prestiżowych nagród.

Małgorzata Woźniak pochodzi z Warty, ale czuje się zduńskowolanką, choć 40 lat temu przeprowadzka do tego miasta nie była po jej myśli. Jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego o specjalności Bibliotekoznawstwo i Informacja Naukowo-Techniczna. Ze Zduńską Wolą związana jest dokładnie od 1981 roku, kiedy to jej małżonek Zbigniew, rodowity wartczanin, wówczas jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki został zatrudniony w Liceum Plastycznym w Zduńskiej Woli jako nauczyciel. Początkowo - jak twierdzi - była niezadowolona z przeprowadzki do tego miasta. - Czułam się tu na początku obco. Ale z biegiem lat, poznałam tutaj wielu ciekawych ludzi i nawiązałam wiele przyjaźni. Dziś utożsamiam się z tym miastem, czuję się w nim dobrze. Jak pisał Ryszard Kapuściński „... Nasze życie jest kolekcją chwil...” i te najważniejsze chwile kolekcjonowałam właśnie w Zduńskiej Woli. Tu wychowałam dwóch synów i mimo, że nie mieszkają teraz w tym mieście, często bywają w rodzinnym domu wraz z dwoma wnukami i dwiema wnuczkami. Pewnie mój mąż karykaturzysta, gdyby miał zobrazować nasze wspólne życie, to nie zdziwiłabym się gdyby zrobił rysunek obrazujący nasze znaki zodiaku, to znaczy Wagę i Ryby. Jak głosi horoskop, oba znaki są zwykle skłonne do kompromisu i mogą uszczęśliwiać się nawzajem. Kiedy się spotkają, będzie to sympatyczny i zrównoważony romans, który mimo czterech dekad wciąż trwa. To jest prawda. Co potwierdza nasze małżeństwo - zdradza pani Małgosia. - Bibliotekarką zostałam za namową koleżanki. Choć dwukrotnie zdawałam na medycynę. Ukończyłam bowiem w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Jagiellończyka w Sieradzu klasę o profilu biologiczo-chemicznym. Czy dziś żałuję swojej decyzji? Na pewno nie. Odnalazłam się w tym zawodzie. Lubię tę pracę i realizuję się w niej. Ludzie, którzy mnie znają mogą powiedzieć: "Małgosia to świetna organizatorka, kochająca pracę z dziećmi i młodzieżą."
Początkowo pracą zawodową związana byłam z Sieradzem, Łaskiem, a od 2005 roku ze Zduńską Wolą, z Biblioteką Pedagogiczną, gdzie od września 2012 roku pełni funkcję kierownika placówki. - Działania moje skierowałam głównie ku integracji środowiska bibliotekarskiego. Powołałam Zespół Samokształceniowy Nauczycieli Bibliotekarzy Powiatu Zduńskowolskiego, który później przekształcił się w prężnie działającą sieć „Kreatywny Bibliotekarz”, w skład której wchodzi obecnie dwadzieścia jeden nauczycielek, bibliotekarek z powiatu zduńskowolskiego. Jestem autorką realizowanego od 2010 roku programu edukacyjnego "Miesiąc Dobroci dla Zwierząt", który adresowany jest dla przedszkolaków oraz uczniów szkoły podstawowej. Celem projektu jest uświadomienie dzieciom i dorosłym potrzeby ochrony życia zwierząt oraz kształtowanie właściwych postaw i odpowiedzialności za posiadane zwierzęta. Od dwunastu lat organizuję wśród młodzieży szkół średnich „Konkurs Jednego Wiersza”, mający na celu promocję pisania, czytania, publikowania i nauczania poezji - wylicza.
Ale to nie wszystko. Pani Małgosia, bo lubi, kiedy tak się do niej zwracają inni, aktywnie włącza się w promocję działań biblioteki, organizuje spotkania autorskie, zajęcia czytelnicze. - Ostatnio realizowaliśmy zadanie z Budżetu Obywatelskiego "ŁÓDZKIE NA PLUS" na rok 2020 - "Myślę, więc czytam, piszę – rozwijanie pasji literackich, promocja czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży", opiewające na dwadzieścia tysięcy złotych. Udało mi się wydać tomik poezji pod tytułem "Horyzonty słów" z wierszami dziesięciu edycji konkursu poetyckiego organizowanego przez bibliotekę. Jestem zaangażowana w swojej pracy, współdziałam z różnymi szkołami i instytucjami samorządowymi na terenie miasta. Jako kierownik biblioteki staram się zaspokajać potrzeby placówki oraz inspiruję swoje koleżanki do efektywnej pracy zespołowej służącej społeczeństwu oraz rozwojowi i promocji biblioteki - dodaje nasza bohaterka. Choć, nie kryje, że ostatni rok dla niej i dla Biblioteki Pedagogicznej w Zduńskiej Woli był bardzo trudny, bo placówka otarła się prawie o likwidację.
- Wierzę jednak, że biblioteka będzie nadal funkcjonować. Świadczy o tym tysiąc zebranych podpisów popierających pozostanie książnicy w mieście. Biblioteka ta jest potrzebna społeczeństwu, co widać w naszej pracy. Mimo pandemii nadal mamy duże grono czytelników korzystających z naszej placówki. Od września odchodzę na emeryturę, ale nadal chcę być aktywna. To leży w mojej naturze. Będę na pewno blisko koleżanek, zawsze chętna do wsparcia i pomocy. No może za wyjątkiem... kiedy zostanę wezwana do Warszawy lub Wrocławia przez ukochane wnuczki i wnuki.

KaMi S