Rok 2012 doskonale rozpoczął się dla zduńskowolskiego poetay Tadeusza Zawadowskiego. Zdobył pierwszą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Poetyckim "O złote gęsi pióro" w Wąglanach oraz na ogólnopolskich potyczkach poetów "O wieniec Akantu" w Bydgoszczy. W obu konkursach jury doceniło poezję "Wiersze inspirowane śmiercią", która powstały po śmierci ojca autora. Jak podkreśla Zawadowski, to ta część jego twórczości,która jest zupełnie inna od poprzednich utworów. Choćby ze względu na inspirację śmiercią.

Jeśli ktoś nie wie, kim jest Tadeusz Zawadowski, skrótowe c.v. poniżej.

TADEUSZ ZAWADOWSKI – poeta, krytyk literacki. Urodził się 9 grudnia 1956 r. w Łodzi, gdzie ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1981 roku mieszka w Zduńskiej Woli, gdzie współtworzył Klub Literacki „TOPOLA”, którego jest nieformalnym liderem i redaktorem większości wydawnictw (w tym serii wydawniczej Biblioteka TOPOLI) oraz interdyscyplinarny Klub Twórczej Pracy „BEZ AUREOLI”. Jest również członkiem Związku Literatów Polskich. Laureat ponad 200 międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów literackich. W roku 1997 Niezależna Fundacja Popierania Kultury Polskiej POLCUL FOUNDATION w Sydney (w kapitule zasiadali m.in. Jerzy Giedroyć, Gustaw Herling – Grudziński. Jan Nowak – Jeziorański) uhonorowała go swoją nagrodą za całokształt działalności kulturotwórczej. Debiutował wierszami na łamach tygodnika Radar. Jest autorem ponad pół tysiąca publikacji w ogólnopolskiej prasie literackiej, m.in. w : Tygodniku Kulturalnym, Odgłosach, Okolicy Poetów, Poezji Dzisiaj, Pracowni, Frazie, Lekturze, Sycynie, Wiadomościach Kulturalnych, Metaforze, Dykcji, Arkuszu, Arytmii, Akancie, W Kręgu Literatury, Gazecie Kulturalnej, Gazecie Wyborczej, Toposie, Magazynie Literackim, Przeglądzie Artystyczno – Literackim, Pograniczach, Śladzie, Studium, Autografie, Horyzontach. Swoje wiersze i teksty krytyczne publikował w ponad stu czterdziestu antologiach literackich. Wydał tomiki poetyckie: Fotoplastikon (1987), Witraże (1991), Demony (1992), Przedrośla (1994), Listy z domu wariatów (1995), O Elizabeth, Berenice i jeszcze innych kobietach (1997), Krajobraz z kroplą w tle (1997), Lustra strachu (2000), Ścieżka obok raju (2005), Między horyzontami, (2006) Powrót do domu wariatów (2007). Jego wiersze były tłumaczone na języki: chorwacki, serbski i angielski.

Atrofia

Próbuję przejrzeć się w lustrze
ale nie ma tam nic
oprócz lustra Moje ciało
przestało być Ręka ręką
Noga nogą Ludzie
przechodzą przeze mnie Mają
dość własnych problemów

Coraz częściej nie słyszę
własnego głosu Nie wiem
czy to ja utraciłem go
czy też on mnie
Stał się niezależny A może
już tylko on pozostał

Szukam odpowiedzi w słownikach znaczeń
ale tam powyrywane kartki Ktoś
był przede mną Nie ma nikogo
W moich szkołach puste sale Dzieci
powymierały Nauczycielki wyjechały
do domów Zabrały wspomnienia

Mnie jakby nie było

Ścieżka obok raju

Obok raju biegła
ścieżka Rósł przy niej
rozłożysty kasztan Ukryty
w jego konarach podglądałem
jak Adam i Ewa dorastali
do grzechu Nigdzie
nie widziałem jabłoni choć wtedy
miałem większą ochotę na jabłka
niż Ewę

Bóg co niedziela chodził
do pobliskiego kościoła gdzie
modlił się za mnie Wracał
tą samą ścieżką co mrówki
do mrowiska W białej
koszuli czarnym
garniturze Przecież niedziela

Ktoś zadeptał mrowisko Ślady
ścieżki zarosły zielskiem Bóg
wyjechał do miasta Tylko
kasztan pozostał

Ewa Dobrowolska

Wkrótce zapraszamy na wywiad z poetą, jednym z trzech liderów w Polsce pod względem liczby zdobytów laurów w konkursach literackich. ED