Juliusz Słowacki poetą romantyzmu był. Jednak znacznie różnił się od typowych przedstawicieli tego okresu. Juliusz, znany też z pięknych kołnierzy koszul, nie był człowiekiem, który swoją poezją głaskał naród polski po głowie. Jego utwory zawierały przydatne w życiu nauki, czasem wytykały wady, czasem ukazywały małość zachowań społeczeństwa, a zwłaszcza jego jednostek. Nie był on jednak tylko tym, który oskarża i sądzi. W pełni utożsamiał się z narodem, co można zaobserwować w jego utworze "Grób Agamemnona", w którym napisał: "Mówię - bom smutny - i sam pełen winy".

Utworem ukazującym różne typy osobowości jest dobrze wszystkim znana "Balladyna". Opowiada historię o dwóch siostrach - Alinie i Balladynie. Bogaty książę chcąc poślubić jedną z nich, wysłał siostry do lasu mówiąc, że ta, która pierwsza uzbiera dzban pełen malin, zostanie jego żoną. Stawka była wysoka! Dziewczęta pędem ruszyły w lasu wykonać zadanie. Alina była dziewczynką niezwykle dobrą, delikatną i uczciwą. W duszy Balladyny dominowały inne cechy. Była pełna gniewu, zawiści i zazdrości. O tym, jak skończyła się wyprawa do lasu, wszyscy doskonale wiemy - Balladyna zabiła Alinę nożem, zabrała jej maliny i wróciła do chaty jako zwyciężczyni. Balladyna to postać tragiczna. Wcale nie musiała zabijać swojej siostry, ale zgubiła ją pycha, próżność i olbrzymia żądza władzy. Jednak na końcu zła Balladyna ponosi klęskę, ginie od uderzenia pioruna. Jak głosi morał utworu: "Nie ma zbrodni bez kary".
W piosence "Ballada o malinach" Wojciech Młynarski przedstawia własny bieg wydarzeń historii dwóch sióstr - Aliny i Balladyny. Sam utwór wprowadza nas w nastrój grozy, ukazując bór pełen tajemnic. Opisuje rwanie malin, przedstawia główne bohaterki jako dwie piękne młode dziewczyny. Jak śpiewa artysta, Alina zbiera maliny uczciwie, już, już ma pełny dzban. Balladyna zaś patrzy na siostrę chciwym wzrokiem. Wtem zazdrosna chwyta za nóż i unosi go ponad głowę Aliny. I ta opowieść wcale nie kończy się tak jak myślicie. Następuje gwałtowny zwrot akcji. Ta piękna Alina, uosobienie niewinności, wyciąga na siostrę DWA NOŻE. Nikt by się tego nie spodziewał. Tym oto sposobem chciwa Balladyna zostaje przepędzona z dworu. W zakończeniu piosenki wybrzmiewają słowa: 'W borze zaś szumi morał, Że kto człekiem złym, człekiem złym Nóż mu jeden wystarczy a Uczciwemu potrzebne dwa, potrzebne dwa."
Teksty Wojciecha Młynarskiego są ponadczasowe, niosą ze sobą głębokie przesłanie ubrane w żart i melodię. Skłaniają do refleksji, pochylenia się nad tematem. Jak więc moglibyśmy zinterpretować utwór pt. "Ballada o malinach"? Kwestia uczciwości jest tematem często poruszanym, uniwersalnym, znanym od wieków. Człowieka uczciwego cechują rzetelność, prawdomówność i szczere intencje. Zadajmy sobie teraz pytanie: "Ilu jest obecnie takich ludzi w naszym otoczeniu, naszej codzienności?". Niestety prawda jest taka, że światem często rządzi kłamstwo i obłuda. W obliczu pieniądza i licznych dóbr materialnych, ludzkich ambicji i ciągłej gonitwy o lepsze posady szerzy się krętactwo i chciwość. Coraz rzadziej spotykamy ludzi wolnych od zepsucia, pełnych szczerej chęci niesienia pomocy i bezinteresowności. Niestety, tacy ludzie nie mają siły przebicia. Bronią ludzi nieuczciwych jest złe słowo, ostry język i władza, do której często są dopuszczani. Są pozornie "silniejsi". Ale to tylko pozory. Uczciwi potrzebują tego przebicia. Tych "dwóch noży" z piosenki Młynarskiego. To oznacza, że ludzie pełni pokory i dobroci mają szansę wyjść naprzeciw chorym systemom. Mogą wziąć sprawy w swoje ręce, ale potrzebują do tego broni dużo mocniejszej niż cięty język czy zuchwalstwo. Potrzebują odwagi i pomysłu. Pomimo tego, da się. Po prostu się da. Warto walczyć o swoje. Skoro uczciwie pracuję, mam prawo do należnego wynagrodzenia. Uczciwi ludzie nie powinni chować się w cień. Świat ich potrzebuje.

Kinga Tokarska