Jak napisał Johan Heinrich Pestalozzi: ‘’Wiara w Boga wyryta jest w naturze człowieka’’. Jedni wyznają chrześcijaństwo, drudzy islam, a jeszcze inni buddyzm. Każdy człowiek na Ziemi w kogoś lub coś wierzy. Nawet jeśli nie, to zapewne ufa samemu sobie lub komuś innemu. Dlatego nas wszystkich narodzonych, w pełni świadomych i odważnych ludzi łączy wiara, nieważne która.

Ja zostałam wychowana w wierze katolickiej .Przyjęłam chrzest, pierwszą komunię świętą i bierzmowanie, choć wiele osób sądzi, że ten ostatni sakrament jest definitywnym zakończeniem uczęszczania do Kościoła, aż do ślubu. Z moich obserwacji wynika, że właśnie tak się dzieje. Młodzi ludzie mówią, tak jak wielu dorosłych, że są wierzący, nie praktykujący, ale czy to możliwe? Według mnie, nie. Bez modlitwy i uczestnictwa w nabożeństwach to raczej mało realne. Niektórzy chodzą do kościoła po to, by proboszcz widział, że po prostu tam są. Ale czy My wierzymy w księdza, czy w Boga?

Podczas ostatniej Mszy Świętej przeżyłam szok. Ksiądz mówił o gender na spotkaniu dla dzieci i rodziców. Uważał, że to wbrew religii kościoła, i że rodzimy się kobietą lub mężczyzną, nie ma niczego pomiędzy. Mam bardzo bliską mi osobę, która urodziła się mężczyzną, lecz czuje się kobietą. Uwielbia przebieranki i marzy o operacji plastycznej. Jest kochana przez rodziców, nauczycieli, przyjaciół i całe otoczenie. Nie wyobrażam sobie tygodnia, by nie zobaczyć jej uśmiechu, usłyszeć żartu czy poplotkować. Już od jedenastu lat poprawia mi humor i pomaga wyjść z trudnych sytuacji. Czy to nie Bóg głosił, że mamy miłować bliźniego swego jak siebie samego? Widocznie proboszcz mojej parafii o tym zupełnie zapomniał. Miałam ochotę podejść do ambony, odepchnąć go i wyrazić burzące się myśli. Przecież ,,te osoby'' czują tak jak my, są tacy jak my, pragną być tylko szczęśliwe. Nie powinny być ekskomunikowane ze wspólnoty. Zauważyłam przytakiwanie większości, na słowa wcześniej wypowiedziane, jednak część była negatywnie poruszona.

Już w starożytnej Grecji akceptowano każdą jednostkę, a czy to nie jest możliwe w XXI wieku? Jakim prawem, pytam się jakim prawem ksiądz mówił, że to wbrew religii? Skoro on przyszedł na świat, to widocznie taka była wola Boga? Nikt, nawet kapłan nie powinien oceniać człowieka, a już na pewno nim gardzić czy odpychać. Przecież ma być jak dobry pasterz, który wspiera swoje owce w dążeniu do zbawienia. Wyszłam szybkim krokiem ze świątyni niezwykle zdenerwowana. Nie chodzę do kościoła dla księdza, ale Boga i siebie, jednak po tym incydencie zaczęłam nabierać jeszcze większego dystansu do instytucji, jaką jest Kościół. Z ambony wyczytywane jest co niedziele, ile potrzeba pieniędzy na malowanie, konserwację lub renowację czegokolwiek. Nie jest jednak powiedziane, że to na dom księdza? Mało kiedy zbiera się na głodujące dzieci w Afryce, czy samotne matki. Każdy moherowy beret wierzy w jego słowa, dlatego starsze panie są tak manipulowane i omamiane, dając się wykorzystywać finansowo. Małe dzieci uczą się na pamięć kilkudziesięciu modlitw, zamiast po swojego rozmawiać ze Stwórcą. Na kazaniach jesteśmy potępiani, ale raczej nie wspomina się o księżach pedofilach. Każdy ma prawo zbłądzić! Liczy się bowiem to, jak wychodzi na prostą ścieżkę. Za to, by złożyć sobie przysięgę małżeńską przed Bogiem płacimy kilkaset złoty. Nie dziwie się, że tak wiele osób odwraca się od księdza, myląc to z odejściem od Pana. Według mnie do Kościoła powinniśmy chodzić, by wsłuchiwać się w Słowo Boże i wyciągać z niego wnioski, które mogą przynosić owoce w naszym życiu. A nie po to, by prezentować się i robić z ołtarza rewię mody czy godzinę pogaduszek. Nie każdy ksiądz jest złodziejem czy psychopatą. Do wszystkiego należy podchodzić z rozsądkiem i wartościami moralnymi. Moim zdaniem księża powinni żyć w ubóstwie i wielkiej skromności, by wzbudzać zaufanie, a nie jeździć drogimi mercedesami i budować wystawne wille.

Natali