• Męka ma jeszcze inne bardzo ładne miejsc...
  przez: Maciek
• Znowu cudny tekst Natali! Czekam na nast...
  przez: bibi
• Szczerze pozdrawiam Cię Natali i życzę k...
  przez: Kinga
• już są: http://wiadomosci.onet.pl/kraj/t...
  przez: Mela
• z przyjemnością czyta się takie teksty
  przez: Maciek
• Dla rozrywki, miły palaczu zioła. Puknij...
  przez: drink
• a po co, a dlaczego, a komu to potrzebne...
  przez: marichuanen

Dlaczego zwolniłem sekretarkę?

Dwa tygodnie temu były moje czterdzieste urodziny. Ale, ku..., prawie nikt tego nie zauważył. Co prawda jestem prezesem małej firmy, ale przecież zna mnie wielu ludzi. No i rodzina, duża... Miałem jednak cichą nadzieję, że tego dnia przy śniadaniu żona złoży mi życzenia. Może będzie miała jakiś prezent? Ale ona nie powiedziała mi nawet ,,dzień dobry''... Naiwnie myślałem, że chociaż dzieci będą pamiętały. Nic z tego; zjadły śniadanie w milczeniu i wymknęły się do szkoły. Jechałem do pracy przygnębiony myśląc przez chwilę, że nie jestem nikomu potrzebny. Ot, taki robot do zarabiania pieniędzy i jednego na tydzień wymuszonego stosunku z żoną. W biurze zrobiło mi się lżej na duszy, kiedy sekretarka Kasia, 30-letnia panna z luzackim stosunkiem do życia i koszmarnie długimi nogami, przywitała mnie obiecującym uśmiechem, po czym złożyła cudowne życzenia urodzinowe. Tuż przed luchem, gdzieś około drugiej, Kasia weszła do mojego gabinetu z zagadkowym uśmiechem i powiedziała: - Dziś jest taki szczególny, piękny dzień, więc może pojechalibyśmy na obiad do jakiegoś lokalu?

Zgodziłem się bez wahania wiedząc, że może to być obiad z fantastycznym deserem... Chwilę po obiedzie w przytulnej restauracyjce na skraju naszego miasta, Kasia zaświergotała słodkim głosem:

- Dziś tak wyjątkowy dzień, więc może nie wracajmy już do pracy, jedźmy do mnie. Oczywiście, zgodziłem się z trudem ukrywanym entuzjazmem, myśląc, że to będzie właściwy dla mnie prezent dany w przytulnej kawalerce Kasi. W kawalerce, o której słyszałem wiele od bardziej bezpośrednich ode mnie kolegów, a w której nigdy nie byłem. Kiedy już się tam znaleźliśmy, Kasia włączyła subtelną muzykę, nalała koniaku w ogromne kielichy i po chwili kontemplacji cudownym trunkiem, który szybko trafiał do krwi, powiedziała:

- Panie prezesie, znamy się tyle lat, nigdy nie śmiałam, ale może z okazji pańskich urodzin wypilibyśmy brudzia? Znów musiałem ukrywać ochotę do natychmiastowego spełnienia toastu przy pomocy kielicha z przynajmniej setką francuskiego koniaku, kiedy w chwilę po zniewalającym pocałunku w trakcie spełniania bruderszaftu, Kasia zapytała głosem gejszy:

- Marku, czy nie będziesz miał nic przeciwko temu, że pójdę do sypialni przebrać się w coś wygodniejszego...? Czekałem przez kilka chwil oniemiały. Kurcze, to chyba sen? Ale to nie był sen!

Po kilku minutach do pokoju weszła Kasia niosąc razem z moją żoną tort, za nimi szła teściowa z dziećmi. Wszyscy śpiewali ,,sto lat...''. A ja...? A ja siedziałem, ku..., na kanapie w samych skarpetkach...