Utrzymując, że jestem lokalną patriotką stwierdzam, że Sieradz to piękne miasto. Spokojne (czytaj: mało się tu dzieje), odnawiane (ciągłe roboty drogowe), chętnie odwiedzane (głównie przez „elki”, będące często przyczyną korków na ulicach). Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność, ale na czymś innym miałam się skupić, więc wracam do tematu. Mamy za sobą czwartą edycję festiwalu Open Hair. Postanowiłam przyjrzeć się temu bliżej i zastanowić, czy Sieradzanie potrafią się bawić.

Pogoda w pełni dopisała, a nie zawsze ten festiwal miał do niej szczęście. Może to zasługa Jarosława Kreta, który pewnie maczał w tym palce, a może po prostu taki fart. Jak kto woli, ja jednak będę się upierała przy tej pierwszej wersji. Czyli to, czego pewnie spora część uczestników się obawiała, nie sprawiło problemu. Zatem co takiego należałoby zmienić?

Podejście ludzi. Doszłam do wniosku (mam nadzieję, że się mylę), że Sieradzanie nie cieszą się z takich imprez. Albo raczej nie potrafią swojej radości i zainteresowania okazać. Frekwencja pozostawiająca wiele do życzenia, a osoby przybyłe często zachowują się tak, jakby robiły to z przymusu. Nie wszyscy oczywiście. Są tacy, którzy dobrą zabawę stawiają na pierwszym miejscu i wbrew wszystkiemu starają się wyluzować. To właśnie oni ratują takie wydarzenia przed totalną katastrofą.

Dlaczego niektórzy nie potrafią wyluzować? Tego oczywiście nie wiem. Każdy z nas jest inny. Mogę tylko podejrzewać, że Sieradz jest miastem, gdzie na każdym kroku można spotkać kogoś znajomego, więc ludzie najzwyczajniej w świecie się trochę wstydzą. Zamiast śpiewać i tańczyć, podczas koncertu, stoją jak słupy soli. Bo przecież oni nie mogą wyglądać niepoważnie w oczach sąsiada, nauczyciela, czy szefa. Oczywiście, po spożyciu odpowiedniej ilości ,,napojów energetyzujących'', o wręcz magicznych właściwościach, większość zapomina co to wstyd. Musze dodać, że często niestety zapominają, bo nie do końca myślące osoby potrafią popsuć zabawę innym. A co do tego?

Pamiętam, że kiedy byłam młodsza całe osiedle bawiło się na zorganizowanym dla nas festynie. Malowanie twarzy, jedzenie waty cukrowej, kupowanie losów, udział w konkursach, a na koniec tańce pod gwiazdami. Nikt się niczym nie przejmował i zabawa trwała często do późnej nocy. Te imprezy nadal się odbywają, ale straciły zainteresowanie części potencjalnych uczestników. Myślałam ostatnio dlaczego tak się stało i doszłam do wniosku, że po prostu czasy się zmieniły. Kiedyś dzieci spędzały całe dnie na dworze bawiąc się z rówieśnikami, a teraz podwórko zastąpił Internet. Wyjście z domu nie cieszy, więc i atrakcje niezwiązane z komputerem nie mają szans na przebicie. Dorastamy, stajemy się poważni albo leniwi i stwierdzamy, że taka rozrywka nie jest dla nas.

Również to, jakie atrakcje na nas czekają ma spory wpływ na zachowanie. Jakiś czas temu był koncert zespołu Kombi. Cały stadion ludzi śpiewających tak głośno, że słychać było na drugim końcu miasta. Wracając do domu dosłownie czułam w sobie muzykę i szłam tańcząc. Podczas koncertu zespołu Feel na zakończenie IV Open Hair Festival nie przeszywała mnie pozytywna energia, której oczekiwałam. Ze śpiewaniem poszło średnio i dopiero po jakimś czasie ludzie się trochę rozkręcili. Blue Cafe rozruszali imprezę kilkoma utworami, które zna prawie każdy z nas, ale mimo to nie mogę powiedzieć, że pokazaliśmy na co nas stać. Może w przyszłym roku będziemy bawić się tak, jak na Open Hair przystało?

Nie możemy narzekać na brak imprez, jeśli nie potrafimy z nich korzystać - to hipokryzja. Czasem trzeba zapomnieć o szarej codzienności, o pracy, szkole i innych obowiązkach. Nie patrzeć na to, co pomyślą inni i po prostu się bawić. Zatem drodzy Sieradzanie! Następnym razem dajmy z siebie wszystko, albo jeszcze więcej!

Emilia Czyżak

Foto: Bogdan Czyżak