W tym roku wypada 80. rocznica męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Kolbe, urodzonego 8 stycznia w 1894 roku w Zduńskiej Woli Rajmunda Kolbe (nr obozowy 16670). Towarzystwo Przyjaciół Zduńskiej Woli oraz parafia rzymskokatolicka p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zduńskiej Woli już teraz zapraszają do udziału w obchodach tej rocznicy. Celebrowana będzie w dniach 13 i 14 sierpnia pod hasłem „Ojciec Maksymilian Maria Kolbe – bohaterski zakonnik i wizjoner”. Przypomnijmy, że właśnie 14 sierpnia 1941 roku w bloku śmierci na terenie obozu koncentracyjnego w Auschwitz -Birkenau (Oświęcim - Brzezinka ) o. Kolbe zmarł.

Wcześniej podczas apelu w obozie w dniu 29 lipca 1941, który prowadził kierownik - Brzezinki dobrowolnie wybrał śmierć głodową w zamian za skazanego współwięźnia Franciszka Gajowniczka (nr obozowy 5659), który był w grupie 10 więźniów skazanych na śmierć, za ucieczkę z obozu (blok 14A) jednego z więźniów. Po wojnie Franciszek Gajowniczek wobec świadków Franciszka Mazurkiewicza i Brata Ferdynanda Marii Kasza w Brzegu tak opisał to zdarzenie: "O. Maksymilian szedł w więziennym pasiaku, z miską u boku, w drewniakach. Nie szedł jak żebrak, ani też jak bohater. Szedł jak człowiek świadomy wielkiej misji. Stanął spokojnie przed oficerami. Cała świta, która dokonywała selekcji, wszyscy stali i patrzyli po sobie, nie wiedzieli, co robić. Wreszcie opamiętał się kierownik obozu i wściekły, zapytał swojego zastępcę:
– „Was will dieses polnische Schwein?” (pol. Czego chce ta polska świnia?).
Zaczęli szukać tłumacza, ale okazało się, że tłumacz jest zbędny. O. Maksymilian w postawie na baczność odpowiedział spokojnie po niemiecku:
– „Ich will sterben für ihn” (pol. Chcę umrzeć za niego) i wskazał lewą ręką na stojącego obok Gajowniczka.
Padło kolejne pytanie:
– „Wer bist du?” (pol. Kim jesteś?)
– „Ich bin ein polnischer katolischer Priester” (pol. Jestem polskim księdzem katolickim.)
O. Maksymilian, mimo iż wiedział, jak Niemcy traktują polskich księży, nie bał się przyznać do swojego kapłaństwa. Panowała wtedy nieznośna cisza. Każda sekunda wydawała się trwać wieki. Wreszcie stało się coś, czego do dzisiaj nie mogą zrozumieć ani Niemcy, ani więźniowie. Kapitan SS, który zawsze zwracał się do więźniów przez wulgarne „ty”, zwrócił się do o. Maksymiliana per „pan”:
– „Warum wollen Sie für ihn sterben?” (pol. Dlaczego pan chce umrzeć za niego?)
O. Maksymilian odpowiedział:
– „Er hat eine Frau und Kinder” (pol. On ma żonę i dzieci.)
Po chwili esesman powiedział: – „Gut” (pol. Dobrze)."
"Po apelu dziesięciu skazanych (w tym o. Maksymiliana) zaprowadzono do bloku nr 11 tzw. bloku śmierci, kazano się rozebrać do naga i zamknięto w piwnicy. Świadkiem ich umierania był więzień nr obozowy 1192, Bruno Borgowiec, który cudem ocalał z obozu i w 1946 złożył zeznanie przed notariuszem w Chorzowie.
Stwierdził on m.in.:
- Początkowo więźniowie krzyczeli z rozpaczy, bluźniąc przeciw Bogu. Później pod wpływem ojca Kolbego zaczęli się modlić i śpiewać pieśni do Matki Najświętszej. Zakonnik dodawał im otuchy, spowiadał i przygotowywał na śmierć. Stojąc lub klęcząc, wpatrywał się pogodnym wzrokiem w dokonujących inspekcji esesmanów."

Ojciec Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 dobity zastrzykiem z trucizny – fenolu, podanego przez funkcjonariusza obozowego, kierownika izby chorych Hansa Bocka o godz. 12:50, który był wściekły, że polski ksiądz umieszczony w bloku śmierci 29 lipca, bez pożywienia i wody wciąż żyje. Ojciec M.M. Kolbe jest patronem powiatu zduńskowolskiego. Jego beatyfikacja miała miejsce 17 października 1971 roku, a kanonizacja na świętego w marcu 1982 roku. Mimo ówczesnych czasów komunizmu na te dwie uroczystości dojechało wielu Plaków, w tym ocalony przez ojca Kolbe sierżant Wojska Polskiego Franciszek Gajowniczek (ur. w 1901 roku, więcej o nim na: --> https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Gajowniczek). Ocalony przez ojca Kolbe więzień w okresie trwających prac żniwnych 29 lipca 1941, podczas których zbiegł jeden z więźniów z bloku nr 14, na którym przebywał Gajowniczek. Jako represję za ucieczkę więźnia władze obozu zarządziły tzw. "wybiórkę", czyli wskazanie dziesięciu osadzonych z tego samego bloku na śmierć. Jednym z wybranych do celi głodowej został Gajowniczek. On ocalał... Pan Gajowniczek był też uczestnikiem setnej rocznicy urodzin M.M. Kolbego w Zduńskiej Woli w 1994 roku, jakie z udziałem ówczesnego premiera Waldemara Pawlaka odbyły się w Zduńskiej Woli. Co zaplanowano na 13 i 14 sierpnia w Zduńskiej Woli ?

O tym poniżej:
13 SIERPNIA /PIĄTEK/: 17.30 – Otwarcie wystawy udostępnionej z Instytutu Pamięci Narodowej, Oddział w Łodzi pt. „Św. Maksymilian Maria Kolbe”. Wystawa do obejrzenia na placu przed Bazyliką Mniejszą p.w. Wniebowzięcia NMP i Sanktuarium Urodzin i Chrztu Św. Maksymiliana, ul. Kościelna 15 w Zduńskiej Woli.
14 SIERPNIA /SOBOTA/:
- 14.00-14.10 – Uroczyste otwarcie panelu dyskusyjnego, Aula Ośrodka Pamięci św. M.M. Kolbego, ul. Kościelna 20
- 14.10-15.20 – Sesja panelowa „Ojciec Maksymilian M. Kolbe – bohaterski zakonnik i wizjoner”, moderator: dr Konrad Banaś - Teresa Wontor-Cichy (Centrum Badań Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau) - o. Grzegorz Klimczyk (dyrektor Radia Niepokalanów) - Katarzyna Helik (Biuro Edukacji Narodowej Instytutu Pamięci Narodowej – KŚZpNP Oddział w Łodzi) - ks. Mariusz Budkiewicz (autor książki „Maksymilian M. Kolbe. Męczennik ze Zduńskiej Woli”, Towarzystwo Przyjaciół Zduńskiej Woli)
- 15.20-15.40 – Przerwa kawowa
- 15.40-16.00 – Pytania do zaproszonych gości
- 16.30 – Uroczysta Msza św. polowa, na terenie Muzeum – Dom Urodzenia św. Maksymiliana Kolbego, ul. Św. M.M. Kolbego 9.

14 sierpnia odbędzie się także odpust w parafii św. M.M. Kolbego na os. Południe. O godz. 11. Parafianie, w tym wierni z Holendrów i okolicznych wsi dziękować będą za tegoroczne plony ( http://www.swmaksymilian.eu/).
Obchody w Zduńskiej Woli odbędą się pod honorowym patronatem marszałka województwa łódzkiego Grzegorza Schreibera i biskupa włocławskiego ks. Krzysztofa Wętkowskiego. Partnerem wydarzenia jest też Województwo Łódzkie.

KaMi S